مجله پارسي نامه - هنر، ادبيات، طنز

پاک کن توت فرنگي

Sun, 07 May 2023 09:25:00 GMT

بچه ها تک و توک توي حياط مي‌چرخيدند تا زنگ کلاس بخورد. گفت من برم؟ الان معلممون مياد، ديشب بهم نگفتي تو از من ناراحتي؟ گفتم نه، براي چي؟ گفت آخه مامان اون روز که رفته بوديم وسايلمو بخريم از اينکه اون پاک کن توت فرنگيه رو نخريديم تو ناراحت شدي، من ديدم گريه کرديا. گفتم نه ياد بچگيام افتادم. خنديدم که خيالش راحت باشد. بغلش کردم و گفتم برو من منتظر مي‌مونم تا بياي.

توي مغازه گفته بود اين ديگه چه پاک کنيه. چرا اين بو رو ميده ؟ اه بدم مياد. شکل و شمايلش همان بود. اما بوي پلاستيک کهنه مي‌داد. پاک کن را توي دستم گرفتم. ياد پاک کن توت فرنگي ِ خودم افتادم که هديه بود. واقعا بوي توت فرنگي مي‌داد و وقتي توي کيفم مي‌گذاشتم تا چند ساعت تمام وسايلم بوي توت فرنگي مي‌گرفت. مامان گفت اگه بچه هاي ديگه دلشون خواست بده دستشون نگاه کننا اگه ندي دلشون مي‌سوزه!

شب قبل خوابم نبرده بود که چطور پاک کن را ببرم. هر روز رياضي داشتيم به جز پنجشنبه ها. وقتي رسيدم تازه يادم آمد معلم گفته بود پنجشنبه اين هفته استثنا رياضي داريم و من يادم رفته بود! سر کلاس حواسم از يه طرف پي پاک کن و از طرفي پي دفتر رياضي بود که جا گذاشته بودم. تا آمدم پاک کن را نگاه کنم بالاي سرم ايستاده بود. پرسيد تو هم دفتر رياضيتونياوردي نه؟ توي يه‌ برگه بنويس. کاغذي از وسط دفترم کندم و شروع کردم به نوشتن. همچنان بالاي سرم ايستاده بود.

_ چرا اشتباه نوشتي اينو؟ حواست کجاست؟

هول شدم. دستم خورد به جا مدادي و همه‌ي وسايلم پخش زمين شد. تمام حواسم پي پاک کن بود. با ترس وسايلم را از روي زمين جمع کردم. پاک کن نبود که نبود. زنگ تفريح کل کلاس را گشتيم. نبود. تا زنگ آخر بق کرده نشسته بودم روي نيمکت و به پاک کن توت فرنگي فکر مي‌کردم. زنگ که خورد، کيفم را برداشتم و يک نفس تا خانه دويدم. وقتي به پشت در رسيدم از گريه نفسم بالا نمي‌آمد. با مشت مي کوبيدم به در و گريه مي‌کردم. مامان که در را باز کرد جا خورد. بغلم کرد.

_ چي شده حرف بزن . چت شده ؟

...

دو ساعت گذشته و سر و صداي بچه ها از پنجره مي آيد.

دو ساعت گذشته و من وسط حياط مدرسه نشسته ام و بعد از سال ها به پاک کن توت فرنگي فکر مي‌کنم.

سيماي زندگي

Sun, 07 May 2023 09:19:00 GMT

سيماي زندگي

در عهد ما کسي مجنون نمي شود
بر روي گلرخان مفتون نمي شود

بر شاعران ما چشمان مست يار
ديگر اشاره و مضمون نمي‌ شود

در وصف خال و خط گويند اگر سخن
شيوا اگر شود موزون نمي شود

از موج گيسوان در دامن بهار
آخر جوان ما افسون نمي شود

مي در پياله و ساقي در انتظار
از اين کرم کسي ممنون نمي شود

چون رفته از ميان صلح و وفا و مهر
سيماي زندگي گلگون نمي شود

از خلق اگر شود خالي سراي عشق
واسع از اين سرا بيرون نمي شود

#سيد_علي_کهنگي مهر1400
sayedalikahangi@

شهادت امام رضا عليه السلام

Sun, 07 May 2023 09:19:00 GMT

مي کشي درد و کسي نيست به دادت برسد

قبل جان دادن تو کاش جوادت برسد

واي ديگر شده کاري که نبايد مي شد
کار ما گريه و زاري، که نبايد مي شد

جگرت بر اثر زهر شده صد پاره
مي کشي درد و به درد تو نباشد چاره

خيمه اين بار نه، بلکه جگرت مي سوزد
مثل مرغي همه ي بال و پرت مي سوزد

مانده اي خيره به در، نيست قرارت آقا
هيچ کس نيست مگر ياور و يارت آقا

گرچه بالاست دماي تب تو آقا جان
نيست بالاي سرت زينب(س) تو آقاجان

هيچ کس نيست کمي گريه به حال تو کند
چاره اي بر غم و اندوه و ملال تو کند

کاش بودي سر بالين تو اينک خواهر
همنواي تو و اين نغمه ي مادر مادر

کاش اينجا به کنار تو علمداري بود
لا اقل چند نفر يار و مددکاري بود

گر چه اينجا خبر از کوچه و بازاري نيست
سر نعش تو ولي زينب(س) غمخواري نيست

گر چه دوري تو ز ياران و ز خاک وطنت
زير صد نيزه و شمشير نيفتاده تنت

نيست اينجا به کنار تو اگر خواهر تو
نيست عريان بدن و نيست به نيزه سر تو

تو غريب الغربائي و ز ياران همه دور
سر تو هيچ نبوده است شبي کنج تنور

تشنه لب مانده اي و هيچ ندادندت آب
بر لبت چوب نخورده است که در بزم شراب

پسرت آمده آقا به سر نعش پدر
نيست بر دامنت امّا سر گلگون پسر

عرش اعلي به زمين آمده و منبر شد
روضه خوان غم تو حضرت پيغمبر(ص) شد

حيدر(ع) و فاطمه(س) از داغ تو نالان هستند
ديده ها در غم تو چشمه ي باران هستند

بي تو ديگر به شب شيعه نباشد قمري
شد عزادار غمت شيعه ي اثني عشري

در غمت نوح نبي نوحه سرائي کرده
به در خانه ي تو شيعه گدائي کرده

سوخت جان همه ي اهل زمين در غم تو
زانوي اهل سما در بغل از ماتم تو

عالم از داغ تو پوشيده به تن رخت عزا
داغدار غم تو هست همه ارض و سما

حرمت تا به ابد ملجاء هر ايراني است
در غمت تا به ابد ديده ي ما باراني است

تنهاترين سردار

Sun, 07 May 2023 09:19:00 GMT

مگر که حجت خدا، امام مجتبي(ع) نبود؟
مگر امام مجتبي(ع) امير قلب ها نبود؟

مگر که در همه جهان کريمتر از او کسي است؟
مگر که الگوي کرم و اسوه ي سخا نبود؟

نمي گذشت از او مگر ره سعادت بشر؟
مگر امام مجتبي(ع)، رهبر و رهنما نبود؟

مگر امام مجتبي(ع) نبود امام مسلمين؟
شرط قبولي نماز، اجابت دعا نبود؟

پناه هر پناه جو، اميد نا اميدها
مگر امام مجتبي(ع) به دردها شفا نبود؟

مثل امير مؤمنان(ع) نداشت ياوري چرا؟
مگر ز ياوران او خداي او رضا نبود؟

چرا به عمر خويشتن وفا نديد از کسي؟
مگر امام مجتبي(ع) نمونه ي وفا نبود؟

مگر امام مجتبي(ع) نبود سبط مصطفي(ص)؟
مگر يکي ز پنج نور ساکن عبا نبود؟

مگر اطاعت از حسن(ع) فرض به مسلمين نبود؟
مگر ولايت حسن(ع) ولايت خدا نبود؟

نبوده است او مگر ولي امر مسلمين؟
مگر که او دسته گلي ز گلشن ولا نبود؟

مگر امام مجتبي(ع) نبود زاده ي بتول(س)؟
مگر برادر حسين(ع) شهيد نينوا نبود؟

مگر که جبريل امين، شيفته ي حسن(ع) نبود؟
مگر که مبتلاي او به عرش کبريا نبود؟

او که پر از فضائل و مناقب و محاسن است
جفا و ظلم بي حساب به حق او روا نبود

او که به همسر خودش به جز وفا نکرده بود
حق امام مجتبي(ع) ز همسرش جفا نبود

زهر جفا چنان اثر نموده بود در تنش
که جز شهادتش دگر در اين جهان دوا نبود

جنازه ي حسن(ع) چرا نشان تير و سنگ شد؟
مگر عزيز فاطمه(س) امام و مقتدا نبود؟

زينب(ع) دلشکسته و غصه ي بي برادري
نوحه گرش به غير از شهيد کربلا نبود

جواني 13

Sun, 07 May 2023 09:18:00 GMT

ايستاده ام درست وسط جواني، 25 ساله‌ام. خامي و کودکي سال‌هاي اوليه 20 سالگي را پشت سرم جا گذاشتم و حالا اينجايم. تمام ديروز کتاب مي‌خوانم و فستيوال مي‌بينم و طرح درس مي‌نويسم. عکس نامجون را گذاشته‌ام پروفايل گروه تک نفره‌اي که براي ذخيره فايل‌هايم دارم. نامجون پشت تريبون سازمان ملل است و دارد بالا را نگاه مي‌کند که احتمالاً اجراي پرميشن تو دنس پخش مي‌شود. چرا اين عکس را اين قدر دوست دارم؟ نمي‌دانم. شايد چون او هم در ميانه 20 سالگي است. يک جايي نزديک همين جا که من ايستاده‌ام. دلم نمي‌خواهد جاي او باشم، دلم نمي‌خواهد جاي هيچ کس غير از خودم باشم. صبح دهم مهر بنشينم پشت ميز تحريرم و طرح درس کلاس نگارش بنويسم. گروه تک نفره را باز مي‌کنم و مي‌نويسم روايت برخلاف خاطره حول يک حادثه نيست، حول يک موضوع است. بعد دوباره کتابم را باز مي‌کنم و مشغول خواندن مي‌شوم. مي‌خواهم اين هفته دوشنبه به بچه‌هاي کلاس هشتم روايت‌نويسي درس بدهم. گرچه بعد مي‌فهمم اول بايد خاطره‌نويسي را بگويم. طرح درس را عوض مي‌کنم. اين قدر روايت مي‌خوانم که ذهن روايت‌نويسم فعال مي‌شود. نامجون پشت تريبون سازمان ملل بالا سرش را نگاه مي‌کند، من تمام سخنراني سازمان ملل را زنده نگاه کردم. راستش را بخواهيد احساس غرور و افتخار هم کردم. ولي افتخار واقعي برايم فردايش بود، وقتي رييس جمهور خودمان پشت تريبون حرف زد و تمام نظم مسخره جهاني را به سخره گرفت. همه‌ي حرف‌هاي ممنوع دنيا را زد. بعد تازه يادم افتاد چرا برايم مبارزه کردن مهم‌تر از معروف و معروف‌تر شدن است. نامجون مي‌تواند دوميليارد بار ديگر هم پشت تريبون سازمان ملل برود. ولي هيچ‌وقت نمي‌تواند حرف‌هايي خارج از دايره تعيين شده بزند. بعد هم فراموش مي‌شود. تاريخ آدم‌هايي که پشت تريبون سازمان ملل حرف زدند را خيلي زود فراموش مي‌کند، هضم مي‌کند، ناپديد مي‌کند. با همه‌ي اين اوصاف من اين عکس را دوست دارم.

بالاخره از مدرسه بيرون مي‌آيم. «آنچه نيروها را خسته مي‌کند کار نيست بلکه گيجي و بي‌برنامگي است.» صبح موقع ريختن چاي صبحانه ياد اين جمله مي‌افتم. بعد ايمان پيدا مي‌کنم که چرا مدرسه را ترک کردم. خستگي من نه از کار بود، نه از نيروهاي بالادستي که دائم گير مي‌دادند. خستگي‌ام از گيجي و بي‌برنامگي بود. چيزي که کسي برايش اهميت قائل نيست. ساعت 8.15 صبح است و ساعت 9 جلسه دارم. مي‌خواهم بعد جلسه بروم و توي خيابان انقلاب قدم بزنم. هات چاکلت بخورم و بالا و پايين بپرم. 25 ساله ام و دقيقا وسط جواني‌ام ايستاده‌ام. جايي خيلي دورتر از تريبون سازمان ملل اما دارم مبارزه مي‌کنم. و زندگي چيست به جز مبارزه...؟

مي و مينا

Sun, 07 May 2023 09:16:00 GMT

متاب اي ماه در اين شهر،عشقي پا نمي گيرد
محبت در دل چون سنگ اينها ، جا نمي گيرد

مروّت نيست در اين قوم،بايد کوچ کرد آخر
يقين دارم کسي اينجا سراغت را نمي گيرد

دو رنگي را نباشد ره به کوي باده پيمايان
به غير از دوستي نقشي خم صهبا نمي گيرد

به مي رو آورند آوارگان وادي عرفان
نمي دانم چرا زاهد مي و مينا نمي گيرد

ندارد برکه تاب ديدن از خويش بهتر را
شود خشک از درون امّا ره دريا نمي گيرد

تغافل سخت مي بندد در دولت به روي دل
از آن رو عاشق حق را غم دنيا نمي گيرد

صلاح کار واسع در نگاه يار پنهان است
اشارات بسيطش را سواد ما نمي گيرد

#سيد_علي_کهنگي مهر1400
sayedalikahangi@

اربعين شهداي کربلا

Sun, 07 May 2023 09:15:00 GMT

به زير سنگ لحد خفته، اي برادر من
سلام بر تو که هستي يقين و باور من

درست لحظه ي جان دادن تو، من مُردم
شبيه مادرم از دشمنان کتک خوردم

ز بوسه اي به رگ از قفا بريده ي تو
برادرم شده ام يار قد خميده ي تو

عدو که مقنعه را مي ربود از سرِ ما
سر تو بر سر ني بود يار و ياور ما

من و سر تو سوي شام همسفر بوديم
در اين سفر من و تو لحظه اي نياسوديم

گهي به مرثيه گاهي به روضه طي شد راه
که بود بر سر ني راس شمس و اختر و ماه

به همره من دلخسته بود يک بيمار
که از سپاه عدو خورد او کتک بسيار

تو رفتي و من و اطفال تو اسير شديم
ز درد داغ تو يکباره جمله پير شديم

سر تو بر سر نيزه چه مو پريشان بود
به پاي نيزه دو چشمم، چو چشمه جوشان بود

اسير رفتم از اينجا به سوي شام بلا
هزار ظلم بديدم, هزار جور و جفا

هزار بار عدو زد به کودکان سيلي
کبوتران حرم چهره هايشان نيلي

ز ناقه تا که مي افتاد کودکي بر خاک
صداي ناله ي ما مي رسيد تا افلاک

مرا به زور به بزم شراب مي بردند
به دست بسته و چون بوتراب مي بردند

سر تو را روي نيزه به بزم «مي» بردند
تو را ز کينه زدند و ز جام «مي» خوردند

لب تو پاره شد آنجا، شکست دندانت
تمام عالم هستي شود به قربانت

به جرم عدل و عدالت علي(ع) است خانه نشين
سر تو کنج تنوري نگين عرش برين

گرفته بود سرت چون که رنگ خاکستر
بريختم من غمديده خاک غم بر سر

بلاي کوچه و بازار ديده خواهر تو
هزار طعنه ز دشمن شنيده خواهر تو

به شهر شام که ما را ز کوچه ها بردند
ز پشت بام سرت را به سنگ آزردند

به روي خاک بيابان برهنه پا در، دام
دويده اند يتيمان خسته جان، تا شام

رفيق پاي يتيمان ماست تاول ها
دليل حال پريشان ماست تاول ها

اگر که کودکي از قافله زمين مي خورد
هزار ضربه هم از دشمن لعين مي خورد

به حال زار يتيم تو خنده سر دادند
عروسکش نه، به طعنه سر پدر دادند

غمي که هيچ ندارد نشاني از فرجام
مصيبتي است که وارد شده به ما، در شام

رقيه بنت الحسين عليه السلام

Sun, 07 May 2023 09:14:00 GMT

هر شيعه نشسته سر بازار رقيه(س)
عمريست که هستيم خريدار رقيه(س)

در بند غم و رنج و بلا بود گرفتار
امّا دل ما گشته گرفتار رقيه(س)

دستان علمدار جدا شد ز تن امّا
بر ني سر عبّاس(ع) علمدار رقيه (س)

رنجور شده از چه سبب حضرت سجاد(ع)؟
در خيمه ي غم او شده بيمار رقيه(س)

او شمع و به گِردش همه جا حضرت زينب(س)
پروانه صفت بر خط پرگار رقيه(س)

کم گريه کن اي عالم هستي به فدايت
اين اشک عزا نيست سزاوار رقيه(س)

از بس که سراغ پدر خويش گرفت او
با سر پدرش آمده ديدار رقيه(س)

بابا طلبيد و سر باباست نصيبش
حالا سر بابا شده دلدار رقيه(س)

بگرفته بغل او سر خونين پدر را
خلقي همه مبهوت ز رفتار رقيه(س)

با راس پدر گفت سخن تا همه عالم
شد مات از اين شيوه ي گفتار رقيه(س)

مي گفت به بابا که ببين صورت من را
نيلي شده چون فاطمه(س) رخسار رقيه(س)

بگذار ببوسم رخ خاکستريت را
پژمرده اي از چه گل گلزار رقيه(س)

با دادن جان اوست که احياگر دين شد
هر مؤمن و آزاده بدهکار رقيه(س)

با عمه ي سادات نماز شب خود خواند
قربان دل و ديده ي بيدار رقيه(س)

از کرب و بلا خورده کتک تا به خرابه
دشمن همه دم در پي آزار رقيه(س)

گرديده کف پاي رقيه(س) همه تاول
اي واي از اين حالت دشوار رقيه(س)

حادث شده چون واقعه ي شام و خرابه
عمريست که هستيم عزادار رقيه(س)

ديديم از او فضل و کرامات فراوان
نفرين به کسي که کند انکار رقيه(س)

شب خرابه

Sun, 07 May 2023 09:14:00 GMT

شب خرابه شب گريه هاي زينب(س) بود
شب غم و شب رنج و نواي زينب(س) بود

بلاي کرب و بلا سوخت جان زينب(س) را
مصيبت و غم و درد آشناي زينب(س) بود

اگر چه موج بلا سخت بود و جانفرسا
سفينه بر سر نيزه لواي زينب(س) بود

در آن شبي که پر از وحشت و سياهي بود
به گوش تا به سحر ربّناي زينب(س) بود

رقيه(س)، فاطمه(س) گونه خميده قامت شد
عصاي دست رقيه(س) عصاي زينب(س) بود

رقيه(س) گريه کنان عمه را صدا مي زد
که در نبود پدر مبتلاي زينب(س) بود

رقيه(س) پر بگشود و پريد از اين دنيا
ولي عزاي رقيه(س) عزاي زينب(س) بود

تمام رنج و بلاها نصيب زينب(س) شد
تمام غصه و غمها براي زينب(س) بود

و گفت: من که نديدم به غير زيبائي !
که چون حسين(ع) مطيع خداي زينب(س) بود

کل ارض کربلا و کل يوم عاشورا

Sun, 07 May 2023 09:14:00 GMT

زمين کرب و بلا صحنه ي بلا شده است
سر عزيز پيمبر(ص) ز تن جدا شده است

حسين(ع) واسطه ي فيض عام و خاص خداست
جفا چرا که به اين حجت خدا شده است

سرش جدا شده از تن شهيد کرب و بلا
بريده سر ز تنش از چه از قفا شده است؟

خضاب کرده حسين(ع) زلف خويش را با خون
براي حضرت او خون سر حنا شده است

نسيم زلف حسين(ع) را تکان دهد روي ني
به روي نيزه سر او چه با صفا شده است

دو دست حضرت عباس(ع) شد جدا ز تنش
جفا چرا که به آن اسوه ي وفا شده است؟

ز ضرب تير سه شعبه به روي دست حسين(ع)
تبسمي زده اصغر(ع)، چه دلربا شده است

به روز حادثه هفتاد و دو کبوتر عشق
براي ياري دين خدا فدا شده است

به نينوا که روي ني سر شهيدان شد
ز شرم و غصه و غم، کار ني «نوا» شده است

مگر که نص خدا آيه ي مودّت نيست
به اهل بيت پيمبر(ص) چرا جفا شده است؟

ز ظهر روز عطش تا هميشه عاشوراست
و هر کجا که زمين است کربلا شده است

به تار و پود حسين(ع) نقش بسته بود خدا
فناي حضرت حق گشت و کيميا شده است

هميشه نغمه ي هل من معين او جاري است
و شيعه غمزده لبريز «لَيْتَنا» شده است

از آن مصيبت عظماي ظهر روز عطش
قلوب مردم دنيا پر از عزا شده است

حسين(ع) ذبح عظيمي که وعده داده خدا
حسين(ع) راضي و حق هم از او رضا شده است

خوشا به حال کسي که حسين(ع) رهبر اوست
به عشق حضرت او نيز مبتلا شده است

نداشت ارزش مِس را وجود من امّا
دم از حسين(ع) زدم مِسّ من طلا شده است

پيک عشّاق

Sun, 07 May 2023 09:13:00 GMT

يک روز باور مي کني شيدايي ام را
حسرت نشيني هاي در تنهايي ام را

ترسي ندارد راه در دلهاي عاشق
در شهر اگر پرچم زني رسوايي ام را

روزي به گوشت مي رساند پيک عشّاق
تک بيت هاي ساده و رويايي ام را

مجنون کجايي؟ تا ببيني در ره يار
ديوانگي هاي دل صحرايي ام را

پروانه خوهايي که مي سوزيد در خود
بر من ببخشاييد بي پروايي ام را

در قحطي مهر و محبت دست بوسم
چشمان باران پرور دريايي ام را

واسع به غير از جان ناقابل ندارد
در راه خوبان مي دهم دارايي ام را

#سيد_علي_کهنگي (شهريور1400)
sayedalikahangi@

هرچند

Sun, 07 May 2023 09:12:00 GMT

اي خاص ترين روضه ي آقاي زمان ها

سرخي زمينت شده محراب مکان ها

در دست تو افتاد تمناي خلائق

زير قدمت سقف تمامي جهان ها

مي خواست نباشد ز شما نام و نشاني

نامت شده معروف ترين نام زبان ها

آمال شهيدان همه اينست بيايند

در امن ترين منزل بي نام و نشان ها

هرچند ندادند امان بر تو و اهلت

دادست خدا در غم تو اذن امان ها

از باغ دلت ميوه بجز آه نبردي

اي آه تمامي مکان ها و زمان ها

چون کعبه به طوفت همه در جوش و خروشند

شمشير و عمود و همه ي تير و کمان ها

هرچند که جانت کف گودال گرفتند

جان از کف تو رفت در آن داغ جوان ها

علي الواريان

شهادت امام سجاد عليه السلام

Sun, 07 May 2023 08:44:00 GMT

کيستم؟ سجاد فرزند حسين(ع)
بر رسول الله(ص) هستم نور عين

هستم از نسل علي(ع) و فاطمه(س)
کربلا بودم به روز واقعه

داغ هفتاد و دو تن را ديده ام
زير شلاق ستم رنجيده ام

آتشي در خيمه ها افروختند
در ميان خيمه، جانم سوختند

ظلمها ديدم به راه شام غم
در غل و زنجير و در بند ستم

ظلم شد بر من بسي از حد فزون
خانه ي قلبم شده لبريز خون

صد گره بر بندهاي غم زدند
در ميان کوچه ها سنگم زدند

دم به دم زنجيرها محکم شدند
سنگ ها بر زخم تن مرهم شدند

روي ني هفتاد دو گلدسته بود
دست هاي عمه ي من بسته بود

زير بار غصه، تا شد قامتم
با قد خم شد نماز و طاعتم

کعب ني آزرد ما را بارها
پايمان آزرده شد از خارها

مادر من تازيانه خورده است
عمه را زخم زبان آزرده است

ضربِ در پهلوي زهرا(س) را شکست
داغ زهرا(س) قلب مولا را شکست

عمه ام با چوب محمل سر شکست
در غم ما قلب پيغمبر(ص) شکست

بر سر ني راس بابا ديده ام
در غمش از ديده خون باريده ام

داغ عمو و برادر ديده ام
در تمام عمر خود ناليده ام

راهي بزم شرابم کرده اند
پير در عهد شبابم کرده اند

با سر بابا شدم من همسفر
زير بار غم مرا خم شد کمر

مثل مادر قامت من شد کمان
غصه ها و رنج ها در دل نهان

مثل زهرا(س) خورده ام من هم کتک
برده ام من ارث از او الا فدک

شد رقيه(س) خواهرم بر غم اسير
چشم او خون بود و لبهايش کوير

بودم آنجا زار و بيمار و عليل
چشمم از داغ رقيه(س) رود نيل

لانه کرده در دلم رنج و الم
گشته نام من قرين با درد و غم

کودکان از ناقه افتادند هي
غصه روي غصه بنهادند هي

بسته ام اي شيعيان بار سفر
مي روم اکنون به ديدار پدر

زخم شمشير از عدو دارد به تن
جسم او شد دفن بي غسل و کفن

آمده بابا به استقبال من
کاش مي بردم براي او کفن

علمدار عشق

Sun, 07 May 2023 08:43:00 GMT

به ميدان روان شد علمدار عشق
که دل را سپارد به دلدار عشق
گل سرخ زيباي گلزار عشق
يل حيدر(ع) استاد و معمار عشق
کند بذل جان وقت ايثار عشق

ابوالفضل العباس(ع) يل بوتراب
شده قلبش از بهر طفلان کباب
روان سوي دريا شده با شتاب
پر است از اميد و پر از اضطراب
که آيا به خيمه برد مشک آب

ابوالفضل(ع) که چون حيدر(ع) ثاني است
نگهبان آيات قرآني است
دو چشمانش از غصه باراني است
دلش مثل درياي طوفاني است
علي وار گرم رجز خواني است

ابوالفضل (ع)که سرتا به پا باور است
حرم را نگهبان و آب آور است
براي يتيمان دو چشمش تر است
دمادم به فکر علي اصغر(ع) است
به کشتي درياي خون لنگر است

يل حيدر (ع) و پور ام البنين(س)
پر است از وفا و اميد و يقين
دو چشمان او مقصد تير کين
دو دستش جدا گشته آن مه جبين
بيفتاده بر خاک از صدر زين

ابوالفضل(ع) که باشد يل مرتضي(ع)
مدال شجاعت گرفت از خدا
شده قهرمان صف کربلا
به خون کرده در کربلا او شنا
سرش از بغل رفته بر نيزه ها

ندارد شبيه آن دلير رشيد
به راه خداوند گشته شهيد
نماد وفا بود و عشق و اميد
ز باغ شهادت دوصد خوشه چيد
کسي در شجاعت شبيهش نديد

سرش روي ني همچو قرص قمر
به همراه اين کاروان در سفر
شده زينب (س) از داغ او خون جگر
تن او به صحراست بي دست و سر
يتيمان تشنه همه ديده تر

آرام جان

Sun, 07 May 2023 08:43:00 GMT

اي ساربان آهسته ران آرام جان جا مانده است
جسم عزيز فاطمه(س) در بيابان جا مانده است

اي ساربان آهسته ران در زير پاي اسب ها
اوراق پاره پاره ي اصل قرآن جا مانده است

جسم حسين(ع) از سر جدا افتاده بر روي زمين
يعني که جان زينب(س) از اين کاروان جا مانده است

راس حسين بر نيزه و جسمش روي شن هاي داغ
اي ساربان آهسته ران جان جهان جا مانده است

شد از بغل بر نيزه اي راس ابوالفضل(ع) رشيد
در کربلا اما تن اين قهرمان جا مانده است

کوچکترين سر روي ني راس علي اصغر(ع) است
در کربلا اما تن اين جان جان جا مانده است

اکبر(ع) سرش بر روي ني، شد همسفر با کاروان
جسم به خون غلتيده ي رعنا جوان جا مانده است

راس حسين(ع) بر روي ني قرآن تلاوت مي کند
وقت نماز است اي خدا اما اذان جا مانده است

آمد به بالين حسين(ع) ام ابيها فاطمه(س)
اما کنار قتلگه آن قد کمان جا مانده است

يک چشم شيعه گشته اشک ، چشم دگر گرديده خون
اي واي من در کربلا اشک روان جا مانده است

در مجلس بزم يزيد آزرده شد لبهاي يار
بر روي لبهاي حسين(ع) از خيزران جا مانده است

شد کاروان غصه ها راهي سوي شام بلا
تا روز رستاخيز هم آه و فغان جا مانده است

همخانه ي سيلاب

Sun, 07 May 2023 08:43:00 GMT

واي از سر مويت چو پريشان شده باشد
يا فکر بپا کردن طوفان شده باشد

تنها نه من از وصف تو در عالم بُهتم
آيينه هم از روي تو حيران شده باشد

جز اشک غم و خون جگر نيست نصيبش
آنکس که سر خوان تو مهمان شده باشد

در پاي تو بر باد دهد مذهب خود را
هر کس که درين شهر مسلمان شده باشد

آرامش خاطر نتوان داشت کسي که
همخانه ي سيلاب خروشان شده باشد

امّيد محالي است به آبادي مُلکش
بيگانه اگر محرم سلطان شده باشد

واسع به هواي تو سر از پا نشناسد
اين شرط وفا نيست که پنهان شده باشد

#سيد_علي_کهنگي مرداد 1400
sayedalikahangi@

امام عاشقان

Sun, 07 May 2023 08:43:00 GMT

چشمه چشمه مي جوشد اشک مادرت مولا
در عزاي تو سوزد قلب خواهرت مولا

بسکه بر تنت خورده تير و نيزه و شمشير
چشمه چشمه مي جوشد خون اطهرت مولا

از خون عزيزانت شد زمين ز خون رنگين
پاشيده در اين صحرا خون لشکرت مولا

پاره پاره گرديده حلقوم علي اصغر(ع)
تا به آسمان پاشيد خون اصغرت مولا

يک طرف علمدارت نقش بر زمين گشته
يک طرف به روي خاک نعش اکبرت مولا

چون سر تو را آقا تشنه لب جدا کردند
ناله مي کند دريا بهر حنجرت مولا

روي خاک افتاده نعش لاله گون تو
شيهه مي کشد اسبي روي پيکرت مولا

مي رسد به گوش آقا نغمه ي حجاز تو
گشته قاري قرآن روي ني سرت مولا

حج نا تمام تو حج اکمل است آقا
رمز و راز ها دارد حج آخرت مولا

چون که با لب تشنه شد برون ز شط سقا
گشته عالمي حيران از برادرت مولا

راس تو به روي ني شد روانه سوي شام
پاي نيزه خون مي ريخت چشم دخترت مولا

اي تو الگوي ايمان، اي تو اسوه ي تقوا
جان فدا نمودي در راه باورت مولا

تو ستون اسلامي، بي تو دين فرو ريزد
تا ابد بمان محکم پشت سنگرت مولا

براي منِ فردا

Sun, 07 May 2023 08:43:00 GMT

روي قاف را که بوسيدم، دست‌هايم را دور انداختم؛ جايشان هميشه بهار کاشتم!

بهارم که فرا رسد، سپهرِ من گرم و آبي خواهد آمد تا به رنگِ شکوفه، نوازشَش کنم.

اگر هم نيامد خب...خب...باکي نيست؛ خودم که نمرده‌ام!

اشکهايم را جمع ميکنم و به شاخه‌هايم مي‌سپارم تا شعري بنويسند، که بماند به

يادگار براي منِ فردا. براي آن من ،که دست‌هايش را يافته و از دلشان در آورده؛

بعد هم به رسمِ آشتي، به والس عاشقانه‌ي قلم برده تا سياه‌مشقي به ياد کودکانه‌اش

بنويسد.

بنوش شربتِ شورِ اشک را؛ که اين، درام امروز و کودکانه‌ي فرداست!

"ترمه سلطاني هفشجاني"

دلدادگان حسين عليه السلام

Sun, 07 May 2023 08:42:00 GMT

بي سر و سامان حسينيم ما
دست به دامان حسينيم ما

شد دل ما بسته به زلف حسين(ع)
عاشق و ويران حسينيم ما

تربت او برده دل و جان ما
شمع شبستان حسينيم ما

هستي ما باد فداي حسين(ع)
بر سر پيمان حسينيم ما

آمده تيري به مصاف تنش
محو دو چشمان حسينيم ما

مانده تن او روي شن هاي داغ
زار و پريشان حسينيم ما

در دم آخر کسي آبش نداد
تشنه و عطشان حسينيم ما

قاري قرآن شده بالاي ني
شيعه ي قرآن حسينيم ما

ورد لب ماست فقط ياحسين(ع)
بلبل بستان حسينيم ما

نوحه گر و سينه زنان از غم
پيکر عريان حسينيم ما

در ره دين داده همه هست خويش
واله و حيران حسينيم ما

تا به صف حشر بريزيم اشک
يکسره گريان حسينيم ما

مناجات

Sun, 07 May 2023 08:41:00 GMT

الهي مردمم خوشنود باشند
به زير سايه ات مسعود باشند

درين بازار بي مهري دنيا
هميشه خرّم و پر سود باشند

#سيد_علي_کهنگي مرداد 1400
sayedalikahangi@

واقعه مباهله

Sun, 07 May 2023 08:41:00 GMT

رسول الله(ص) آورده است با خود کل قرآن را
تمام اهل بيت(ع) خويش يعني نور چشمان را

تمام لشکر حق، «پنج تن» عازم به ميدانند
صفا بخشيده اند اين پنج تن پهناي ميدان را

سپاه کشور اسلام و سربازان راه دين
لباس رزمشان بر تن، تماشا کن دليران را

علمدارش علي(ع)، فرمانده لشکر رسول الله(ص)
خدا هم حامي است آن لشکر و آن تيپ و گردان را

حسين(ع) است و حسن(ع) با مادر خود حضرت زهرا(س)
که سربازان اسلام و ستون هستند ايمان را

به ميدان آمدند اين پنج نور لشکر اسلام
که هر يک بود صد لشکر، خداي حيِّ سبحان را

محمد(ص) با خودش آورده محبوب دل خود را
همان آل عبا(ع)، يعني که انواري درخشان را

به ميدان شد روانه لشکري از پاي تا سر نور
هراس افکنده در دلها مسيحي هاي نجران را

به يک اخمش امير المؤمنين شير خدا حيدر(ع)
ز هم پاشيد از اصحاب شيطان جمله ارکان را

به نص آيه قرآن شده حزب خدا پيروز
در اين عرصه تماشا کن شکست حزب شيطان را

خدا را شکر پيروزي نصيب اهل ايمان شد
خدا يک بار ديگر کرد ياري حق پرستان را

مسلمانان عالم سخت محتاج مدد هستند
به حق پنج تن يارب مدد فرما مسلمان را

شوره زار

Sun, 07 May 2023 08:41:00 GMT

بيهوده در اين ديار، دل خوش کرديم
بر اين تل شوره زار، دل خوش کرديم

کرديم گمان، که يار دلخواه اينجاست
يک عمر در انتظار، دل خوش کرديم

#سيد_علي_کهنگي(واسع) مرداد 1400
sayedalikahangi@

شمس غريب

Sun, 07 May 2023 08:41:00 GMT

ما به پا بوسي سلطان سخا آمده ايم
بي کسانيم و به رضوان رضا آمده ايم

اي رضا جان که بود نام تو ذکر فقرا
وصف تو هيچ نگنجد به بيان شعرا

آفتابا تو خود آگاه به هر احوالي
قبله ي حاجت عشّاق پريشان حالي

خاکيانيم و پي نور خدا آمده ايم
دردمنديم و به دنبال شفا آمده ايم

آستانت حرم امن گرفتاران است
آسمانت نفس شاد پس از باران است

شب قدر است کنار تو به سر آوردن
جان ناچيز به پاي تو به سر،آوردن

ما و يک گوشه ي ايوان طلا، حضرت مهر
و نمازي که رود سوي خدا، حضرت مهر

گفتگويي که برآيد ز دلي عاشق و مست
ميرود سوي خداوند جهان دست به دست

آسمان گنبد فيروزه اي صحن شماست
صحنتان آينه ي عاطفه ي عرش خداست

پادشاهان جهان ريزه خور خوان تو اند
اهل عرفان همه در سايه ي احسان تو اند

گفت واسع که هواخواه توام،شمس غريب
کمترين ذرّه ي درگاه توام،شمس غريب

#سيد_علي_کهنگي مرداد 1400
sayedalikahangi@

سرير عدالت

Sun, 07 May 2023 08:40:00 GMT

به غير از علي عشق معنا ندارد
غزال سخن نقش زيبا ندارد

جهان با تمام بلندي و پستي
مداري به جز حول مولا ندارد

علي اوّلين نقطه ي آفرينش
ازين گفته شکّي دل ما ندارد

چگونه تواند کند وصف او را
کسي که نگاه خدا را ندارد

علي ظاهر و باطن راز خلقت
که هستي به از اين معمّا ندارد

به درگاه حق جايگاهي نيابد
کسي که به دل حبّ مولا ندارد

سرير عدالت بود تکيه گاهش
به جز او کسي ره درين جا ندارد

به چشمان واسع خداوند يکتا
شکوهي چنين آشکارا ندارد

#سيد_علي_کهنگي مرداد 1400
sayedalikahangi@

هلهله‌ي سرخ

Sun, 07 May 2023 08:40:00 GMT

چون که شب پوشم،

مگوييد:

"چه ملولانه

به ساز عشق مي‌رقصد!"

نگينِ ماه

که به حلقه‌ي نياز

دل سپرد

من و او،

عشق را ساغر جنون خوانديم

و سبز،

به هلهله‌ي سرخِ بوسه

جان داديم

"ترمه سلطاني هفشجاني"

باران سرد بود

Sun, 07 May 2023 08:39:00 GMT

باران سرد بود نه سرمايي که دستان را به هم نزديک کند تنها دلتنگ بود نه غمگين روز هاي سپري شده و نه درگير روزهاي نيامده

باران سرد بود اما چراغ خاطرات اندکي فضا را گرم تر مي کرد تنها اندکي گرما مي توانست روح را از غم بگيرد دلش موجود تازه اي مي خواست ديگر به چگونه امدنش به اين دنيا بينهايت نينديشيد ديگر به چگونه رفتن ،عروسک خيمه شب بازي دستان خود بود اما کاس مي توانست دستانش را پيدا کند

باران سرد بود و دختر نه زير باران بود و نه از خيالش خالي شيطان لبخند مي زد و غمگين بود فرشته زير باران بود اما دختر او را نمي ديد شيطان پرسيد :چه زماني تمام مي شود ؟

دختر گفت :وقتي که فرشته برگردد ما هم باز ميگرديم به خانه

-ترسيده اي ؟

-نبود فرشته ترسناک است هيچ گاه به نبودش فکر نميکردم تو اخرين يادگار او هستي

شيطان خنديد و شادي اش را پنهان کرد شانه هاي دختر را گرفت و پرسيد :من فرشته هستم

دختر خنديد و گفت :من هم درخت هستم!تو باور ميکني !بايد اين کار را بکني داستان اين نيست که چيزي باشي !شيطان !يا فرشته!يا درخت !ما تمام انچيزي هستيم که باور داريم احساسات واقعيت ندارند و تفکرات ،سعي کن واقعيت را ببيني!

-اگر تو شيطان بودي چه ميکردي؟

-در عذاب خود ديگران را شريک ميکردم ،تو فکر ميکني اين چيزي از عذاب شيطان بودن کم ميکند؟!

فرشته دستان خود را از باران پر کرده بود و کنار پاي دختر نشست و از سرما باران ميگفت

#حنانه-موسوي پور

عيد سعيد غدير خم

Sun, 07 May 2023 08:37:00 GMT

علي دست خدا در آستين است

علي تنها صراط راستين است

علي عيسي و موسي و شعيب است

علي گنجينه ي اسرار غيب است

علي انجيل و تورات و زبور است

علي سرمنشأ تکثير نور است

علي استاد جبريل امين است

که مولايم امير المومنين است.

***

منم غلام علي، غلام نام علي

فلک غلام من است به احترام علي

نشسته مرغ دلم به روي بام علي

علي امام من است و منم غلام علي

***

يکي از استدلال هاي شيعه ي اماميه، براي خلافت و جانشيني امير المؤمنين علي عليه السلام، آيه ي ولايت است که خداوند متعال در سوره ي مائده آيه 55، مي فرمايد:«إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» سرپرست و رهبر شما تنها خدا است، و پيامبر او، و آنها كه ايمان آورده‏اند و نماز را بر پا مى‏دارند و در حال ركوع زكات مى‏پردازند.

طبق احاديث بسياري که از منابع تفسيري شيعه و اهل سنت نقل شده است، آيه ي مبارکه در باره امير المؤمنين علي بن ابي طالب عليه السلام، نازل شده است، و مقصود از «الذين آمنوا...» آن حضرت است.

شان نزول آيه ولايت‏

ثعلبي در تفسير خودش «الکشف و البيان، ج4، ص 80-81، دار احياء التراث عربي» از ائمه تفسير و حديث اهل سنت، و مفسر بزرگ شيعه شيخ طبرسي در تفسير مجمع البيان و كتب ديگر از عبايه بن ربعي چنين نقل کرده اند: كه «عبد الله بن عباس» روزى در كنار چاه زمزم نشسته بود و براى مردم از قول پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم، حديث نقل مى‏كرد، ناگهان مردى كه عمامه‏اى بر سر داشت و صورت خود را پوشانيده بود نزديك آمد و هر مرتبه كه ابن عباس از پيغمبر اسلام (ص) حديث نقل ميكرد او نيز با جمله «قال رسول اللَّه» حديث ديگرى از پيامبر (ص) نقل مى‏نمود.

ابن عباس او را قسم داد تا خود را معرفى كند، او صورت خود را گشود و صدا زد اى مردم! هر كس مرا نمى‏شناسد بداند من ابو ذر غفارى هستم با اين گوشهاى خودم از رسول خدا ص شنيدم، و اگر دروغ مى‏گويم هر دو گوشم كر باد، و با اين چشمان خود اين جريان را ديدم و اگر دروغ مى‏گويم هر دو كور باد، كه پيامبر (ص) فرمود:«على قائد البررة و قاتل الكفرة منصور من نصره مخذول من خذله». على عليه السلام، پيشواى نيكان است، و كشنده كافران، هر كس او را يارى‏ كند، خدا ياريش خواهد كرد، و هر كس دست از ياريش بردارد، خدا دست از يارى او برخواهد داشت.

سپس ابو ذر اضافه كرد: اى مردم روزى از روزها با رسول خدا (ص) در مسجد نماز مى‏خواندم، سائلى وارد مسجد شد و از مردم تقاضاى كمك كرد، ولى كسى چيزى به او نداد، او دست خود را به آسمان بلند كرد و گفت: خدايا تو شاهد باش كه من در مسجد رسول تو تقاضاى كمك كردم ولى كسى جواب مساعد به من نداد، در همين حال على عليه السلام، كه در حال ركوع بود با انگشت كوچك دست راست خود اشاره كرد. سائل نزديك آمد و انگشتر را از دست آن حضرت بيرون آورد، پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم، كه در حال نماز بود اين جريان را مشاهده كرد، هنگامى كه از نماز فارغ شد، سر به سوى آسمان بلند كرد و چنين گفت:«خداوندا برادرم موسى از تو تقاضا كرد كه روح او را وسيع گردانى و كارها را بر او آسان سازى و گره از زبان او بگشايى تا مردم گفتارش را درك كنند، و نيز موسى درخواست كرد هارون را كه برادرش بود وزير و ياورش قرار دهى و بوسيله او نيرويش را زياد كنى و در كارهايش شريك سازى.

خداوندا! من محمد پيامبر و برگزيده توام، سينه مرا گشاده كن و كارها را بر من آسان ساز، از خاندانم على عليه السلام، را وزير من گردان تا بوسيله او، پشتم قوى و محكم گردد.»

ابو ذر مى‏گويد: هنوز دعاى پيامبر (ص) پايان نيافته بود كه جبرئيل نازل شد و به پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم، گفت: بخوان، پيامبر خدا فرمود: چه بخوانم، گفت بخوان «‏ إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا ...»

اين آيه با كلمه «انما» كه در لغت عرب به معنى انحصار مى‏آيد شروع شده و مى‏گويد: «ولى و سرپرست و متصرف در امور شما، تنها سه كس است: خدا و پيامبر و كسانى كه ايمان آورده‏اند، و نماز را برپا مى‏دارند و در حال ركوع زكات مى‏دهند.»

بر اساس تصريح علماي لغت و ادب، کلمه ي «انّما» براي حصر وضع شده است. ابن منظور مي گويد: اگر بر «انّ»، «ما» افزوده شود دلالت بر تعيين دارد. (لسان العرب، ج 1، ص 245)، فيروز آبادي آورده است که «انّما» مفيد حصر است.(القاموس المحيط، ج4، ص 198.) ابن هشام نيز چنين گفته است. (مغني اللبيب، ج1، ص88).

بنابراين؛ ترديدي نيست که در وضع لغوي «انّما» براي حصر است، اگر قرينه اي وجود داشته باشد مي تواند با وجود قرينه در غير حصر به کار رود که در اين صورت استعمال مجازي خواهد بود.

نکته ي ديگر اينکه كه كلمه «ولى» اگر چه در معاني مختلفي استعمال شده است، اما بررسي ها نشان مي دهد که معني اصلي آن، سرپرستي، اولويت و صاحب اختيار بودن است. ابن منظور در لسان العرب مي گويد:«و الوليّ وليّ اليتيم الذي يلي امره و يقوم بکفايته، و ولي المرئة الذي يلي عقد النکاح عليها». وليّ يتيم کسي است که عهده دار کار يتيم است و به امور او قيام مي کند. وليّ زن کسي است که سرپرستي عقد نکاح او را به عهده دارد.

فيومي در المصباح المنير ج2، ص 250، آورده است:«الوليّ فعيل به معني فاعل من وليه اذا قام به. و منه «الله وليّ الذين آمنوا»، و الجمع اولياء، قال ابن فارس؛ وکلّ من ولي امر احد فهو وليّه.» ولي (بروزن) فعيل به معني فاعل است، (گفته مي شود)؛ وليه، در صورتي که به امر کسي قيام کند و عهده دار کار وي شود. از اين قبيل است، آيه کريمه «الله وليّ الذين آمنوا» يعني خداوند صاحب اختيار و اولي به تصرف در امور مؤمنان است. جمع ولي اولياء مي باشد. ابن فارس گفته است؛کسي که عهده دار امور کسي باشد ولي او خواهد بود.

بنابراين: مفاهيمي مانند، ياور و دوست معاني حقيقي ولي نيستند، بلکه گاهي در اينها به صورت مجازي استعمال مي شود. و معناي حقيقي و شايع و متعارف در کلمه ي «وليّ» همان صاحب اختيار و سرپرست مي باشد. و اين معنا در قرآن کريم زياد به کار رفته است. از جمله در سوره بقره آيه 157، آمده است:«الله ولي الذين آمنوا يخرجهم من الظلمات الي النور»، خداوند ولي وسرپرست کساني است که ايمان آورده اند، آنان را از تاريکيها به سوي نور خارج مي سازد. در سوره ي اعراف آيه 199، سوره شوري آيه 9، و سوره انعام آيه 14، و موارد فراوان ديگر نيز، کلمه ي «ولي» به معناي فوق آمده است. از طرف ديگر، اگر در آيه ي کريمه ولايت به معناي دوستي و نصرت باشد، لازم مي آيد که محتواي آيه بر خلاف واقع باشد، زيرا؛ در اين صورت معني چنين خواهد شد. «جز اين نيست که ياور يا دوست شما خدا و رسول و مومناني هستند که نماز به پا مي دارند، و در حال رکوع زکات مي دهند». زيرا اين صفت براى همه مؤمنان ثابت است نه مؤمنان خاصى كه در آيه ذكر شده كه نماز را برپا مى‏دارند و در حال ركوع زكات مى‏دهند، و به عبارت ديگر دوستى و يارى كردن، يك حكم عمومى است، در حالى كه آيه ناظر به بيان يك حكم خصوصى مى‏باشد و لذا بعد از ذكر ايمان، صفات خاصى را بيان كرده است كه مخصوص به يك فرد مى‏شود. اين معلوم است که ياور و دوست مؤمنان در انحصار کساني که در حال رکوع زکات مي دهند نيست، بلكه يك حكم عمومى است كه همه مسلمانان را در بر مى‏گيرد، همه مسلمين بايد يكديگر را دوست بدارند و يارى كنند حتى آنهايى كه زكات بر آنها واجب نيست، و اصولا چيزى ندارند كه زكات بدهند، تا چه رسد به اينكه بخواهند در حال ركوع زكاتى بپردازند، آنها هم بايد دوست و يار و ياور يكديگر باشند. از اينجا روشن مى‏شود كه منظور از «ولى» در آيه فوق ولايت به معنى‏ سرپرستى و تصرف و رهبرى مادى و معنوى است، بخصوص اينكه اين ولايت در رديف ولايت پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم، و ولايت خدا قرار گرفته و هر سه با يك جمله ادا شده است. پس به اين ترتيب، آيه از آياتى است كه به عنوان يك نص قرآنى دلالت بر ولايت و امامت على عليه السلام مى‏كند. اين مساله بقدرى روشن و آشكار بوده كه حسان بن ثابت شاعر معروف‏ عصر پيامبر (ص) مضمون روايت فوق را در اشعار خود كه در باره على عليه السلام، سروده چنين آورده است:

فانت الذى اعطيت اذ كنت راكعا

زكاتا فدتك النفس يا خير راكع‏

فانزل فيك اللَّه خير ولاية

و بينها فى محكمات الشرائع‏

يعنى: تو بودى كه در حال ركوع زكات بخشيدى، جان بفداى تو باد اى بهترين ركوع كنندگان. و به دنبال آن خداوند بهترين ولايت را در باره تو نازل كرد و در ضمن قرآن مجيد آن را ثبت نمود.

والسلام عليکم و رحمه الله... التماس دعا، يا علي مدد.

يارب

يارب نظري به چشم نمناکم کن

با اشک محبت علي پاکم کن

در کرب و بلا بگير روح از تن من

در گوشه ي ايوان نجف خاکم کن.

واقعه غدير خم

Sun, 07 May 2023 08:37:00 GMT

اين خطاب آمد ز رب العالمين
اي رسول صادق القول و امين

آنچه را از آسمان آمد فرو
در غدير خم تو با مردم بگو

گر در اين ابلاغ کوتاهي کني
عالمي را غرق گمراهي کني

طبق فرمان خداي بي نياز
خطبه اي را خواند با سوز و گداز

گفت: پيغمبر(ص) الا اي مسلمين
آيه اي آورده جبريل امين

هست ابلاغ رسالت شرح آن
با شما بگذارم آن را در ميان

اهل عالم اين علي(ع) بر من اخيّ است
من نبي اللهم او من را وصيّ است

اين علي(ع) باشد اميرالمؤمنين
هم وزيرم باشد و هم جانشين

اوست چون هارون به موساي نبيّ
من نبي ام، جانشين من علي(ع)

بر اساس نص قرآن کريم
امر فرموده خداوند رحيم

تا بگويم جانشين من علي(ع) است
بر تمام اهل عالم او وليّ است

او که مي خواهد بپردازد زکات
بذل انگشتر کند وقت صلات

در تمام عصرها در هر ديار
او به مردم هست صاحب اختيار

او اولي الامر است است بر اهل جهان
واجب است از او اطاعت هر زمان

هر که نا فرماني از حيدر(ع) کند
دشمني با شخص پيغمبر کند

آن که در تحت لواي مرتضاست
در حقيقت تابع امر خداست

هر چه من علم از خدا آموختم
علم خود بر مرتضي(ع) آموختم

اولين مؤمن به الله و رسول(ع)
اين علي(ع) بوده است و همتايش بتول(س)

در ره حق او فداکاري کند
اين علي(ع) از حق طرفداري کند

او امام است و وليّ مؤمنين
مقتدا و پيشواي متقين

اين علي (ع) باشد امام ممتحن
بعد من افضل تر از هر مرد و زن

دشمنان او يکايک کافرند
مورد لعن خداي داورند

آگه از اسرار اين قرآن علي(ع) است
عادل است و معني ميزان علي(ع) است

اين محمد(ص) هر که را پيغمبر است
اين علي(ع) او را امام و رهبر است

چون امام ما چنين ممتاز شد
يا علي(ع) گفتيم و عشق آغاز شد

گريبانِ عشق

Tue, 25 Oct 2022 11:43:00 GMT

دوش، در خلوتِ صومعه‌اي

دلبريِ شام را

به کَمَندِ عنبرين صبح فروختم؛

به راز،

آيه‌ي حق خواندم و

به نياز،

ساق بر گريبانِ عشق آويختم

تا راستيِ مستي‌اش بنوشم!

"ترمه سلطاني هفشجاني"

دلبرم صدايم کرد

Tue, 25 Oct 2022 11:42:00 GMT

به نام خدا

چه خوب شد عرفه دلبرم صدايم کرد...

دوستي سئوال کرد ، عرفه و عرفات را در يک جمله تعريف کن !...

گفتمش :

فرض کن دلبري داري هم خالق توست، هم معبودت و هم مقصودت ، دلداده و شيفته وصالش هستي و به يک معني قَدْ شَغَفَها حُبًّا ، همه ي عمر در پي چشيدن طعم قطره اي از وصال رويايي اش دست و پا مي زني ، لحظه لحظه عمرت در آغوش رحمت و مغفرتش غوطه ور هستي ، معشوقه اي که خودش مي گويد اقرب اليه من حبل الوريد، ولي لياقت درک وصالش را نداري ، ...

عصري دلنشين و رويايي ، عصري پر از حضور عرشيان و فرشيان ، عصري به وسعت حضور همه ي خلايق عالم ، عصري از جنس والعصر ، عصري به شيريني قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنى‌ ...

در سرزميني که خاک و سبزه و درختانش برايت مژده سر مي دهند که مَن طَلَبَني وَجَدَني و در هياهوي حجم حضور دلدادگانش ، در صحراي نگاه پرعطوفتش و بر دامنه ي مهرباني اش ، در سرزميني به وسعت عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى...

به يکباره همه وجودت حس مي کند ، آن دلبري که همه ي عمر در حسرت درک وصالش بودي ، در گوشت نجوي مي کند ، صدايت مي زند، آغوشت را مي طلبد و بوسه از لبان تشنه ي محبتت مي خواهد و با نگاه گرمش که شيفته ي چشمانت هست ، خيره خيره تو را به نظاره نشسته و فرياد مي زند که و مَن عَشَقَني‏ عَشَقْتُهُ ...

آن عصر دلنشين عرفه است و آن سرزمين عرفات ...

حضور در عرفات در عصر روز عرفه در يک جمله خلاصه مي شود:

چه خوب شد عرفه دلبرم صدايم کرد...