دست هايت را از روي گوش هايت برداشته اي ؟ علف هرز هاي دلت را هرس ( نمي دونم املاش درسته يا نه ) کرده اي ؟ شاخ و برگ هاي اضافه ات را زده اي ؟ امشب فرشته ها مي آيند زمين ... يک وقت دست هايت را روي گوشت نگيري و صداي بال هايشان را نشنوي ... حواست را خوب جمع کن ... گوش هايت را تيز کن ...

چرا کشوري که معادن سنگ آهن، ژيپس و اورانيوم دارد بايد اين همه گرسنه داشته باشد. معادني که به دليل عقب‌ماندگي تکنولوژي و نبود امکانات و کارشناسان فني يا به بهره‌برداري نمي‌رسد يا با ثمن بخث به جيب آمريکا و انگليس مي‌رود.

معاون فناوري درواقعيت امروزي آموزش وپرورش كشورما كسي مي تواند باشد كه بامفاهيم مختلف يادگيري آشنايي كافي دارد ، روش هاي مختلف آن رامي شناسد ، مي تواندبراي معلمان رشته هاي مختلف ودرس هاي متفاوت راههاي جذاب يادگيري ويا دست كم زمينه هاي جذاب شدن تدريس رافراهم كند وبا كامپيوتر ونرم افزارهايش آشنايي لازم رادارد

هر روز که از خواب بلند مي شوم ، دنبال گمشده اي هستم، چيزي که بايد باشد ونيست چيزي که جاي خالي اش آرامش را از من گرفته، فکر مي کنم اين تنها من نباشم که يک چنين حسي دارم،همه دنبال گمشده اي مي گردند ، به اميدي از خواب بلند مي شوند و براي رسيدن به آن صبح را شب مي کنند

بي انصاف ها خودشون خوراکي خورده بودند و شارژ حالا دست ما را به زور ميکشيدند که خاله بيا بازي کنيم ! خلاصه ...با دهان روزه توي ان گرماي هوا اشک ما رو در اوردند ! بگذريم از اينکه کار شيريني است ولي از من ميشنويد هيچوقت خاله نشيد مگر اينکه علاقه داشته باشيد هر روز به صورت جنازه به خانه برگرديد ! خود دانيد!

اينکه زن باشي و از آبشار زيباي موهايت لذت ببري، ولي آن را بپوشاني و پنهان کني طوري که حتي تاري از آن معلوم نباشد؛ اينکه زن باشي و اندام مناسبي داشته باشي، ولي آن را بپوشاني و پنهان کني؛ اينکه زن باشي و بتواني زيبا و با عشوه حرف بزني،ولي نزني و صدايت را نازک نکني؛ اينکه زن باشي و بتواني همکار نامحرمت را بخنداني طوري که...

دلمان براي لبخندتان بي تاب بي تاب است. دستهاي دعايمان دخيل امام رضا مي شود تا ببينيم روي ماهتان را ... اين روزها که در هر صحبتتان رويي به سوي ما مي کنيد و ما سربازان سايبري خود را خطاب اوامرتان قرار مي دهيد به خود مي باليم از نگاهتان . آقا جان تشنه ي ديدارتانيم. جانمان و جوانيمان را عاشقانه فداي لبخندتان مي کنيم و عاشورايي، تيغ سخن را بر گلوي...

هنوز گذر زمان و گرد تاريخ نتوانسته خاطرات 88 را از اذهان پاک نمايد. فقط دو سال پيش بود. هنوز رقاصي هاي اجانب يادمان هست. بشکن هاي ميليبند، خوشحالي گردون براون، سرمستي بي بي سي! کافي بود سطل زباله اي بسوزد يا شيشه اي بشکند، تا فريادي برآيد از دهان روباه پير که: « آِّآآـــــــــي ايها الناس! بشتابيد... وا حقوق بشرا! وا دموکراسيا! وا ...

واشنگتن پست درباره رفتارهاي طبقه سرمايه دار جديد در ايران مي‌نويسد :‌" طبقه سرمايه دار جديد در ايران ماشين پورشه سوار مي‌شود، براي پارتي‌هاي آخر شب خاويار سرو مي‌کند و در بلند ترين رستوران چرخشي در جهان (رستوران برج ميلاد) بستني روکش طلا با قيمت 250 دلار مي‌خورد. از بالاي ساختمان 1427 فوتي برج ميلاد فقراي تهران نقطه‌هاي کوچکي به نظر مي‌رسند

افرادي از چند سال پيش چند پنكه ي سقفي براي مسجد خريده بودند و كسي به خود زحمت نصب آن را نمي داد، من چند بار تقاضا كردم اين پنكه ها را نصب كنيد، كسي پيش قدم نمي شد. من كه تا بحال پنكه سقفي نصب نكرده بودم، بناچار خودم ايستادم و با همكاري يكي دو نفر طي سه روز همه ي پنكه ها را (در ارتفاع شش، هفت متري) نصب كردم