اصلاح طلبان ، اصولگرايان ، اصلاح طلبان اصولگرا ، اصولگرايان اصلاح طلب و ... . شعارهايي که مدام در گوش مان هستند .... بد نيست سرنوشت و شيوه ورود دشمن به درون احزاب سياسي ايران و نحوه هدايت آن را با هم مرور کنيم و در ادامه سرنوشت برخي از احزاب در قبل از انقلاب اسلامي و نهايتاً در دو دهه اخير را بررسي مي کنيم ... البته اميدوارم خط نفوذ دشمن در سالهاي مياني صده جاري و سالهاي مياني دهه 80 به خوبي قابل مشاهده شده باشد از جانب بنده ... خطي که فقط در طي اين سالها پوست اندازي کرده ، و قلب و اصل ماجر

يک وبلاگ نويس قبل از نگاشتن بايد به اين فکر کند که هدف من از نگاشتن چيست؟ آيا نوشتن، فقط براي نوشتن است و بس؟! ايا هدف از ايجاد وبلاگ فقط گذاشتن مطالب کپي وبلاگ هاي ديگر است؟ مطمئنا کورکورانه تقليد کردن کار شايسته‏اي نيست و ايجاد وبلاگ هاي بسيار که گاه شمارش آنها از دست خارج مي‏شود نمي‏تواند به پيشرفت جامعه به سمت جامعه اي ايده آل کمک کند. نويسنده به عنوان يک وبلاگ نويس در وبلاگ خود رسالتي براي پيشرفت جامعه خود بر عهده دارد که اگر آن را به بيهودگي بچرخاند به جامعه خود مديون است و دين قل

سـالــهــادر طـلـبـــش دور زِ اَغـــيــار شـدم/ تــا که وارد بــه ســرا پرده ي دلـــدار شـدم/ ايــن سخن گفتم و مـحو رُخ آن يــار شـدم/ من به خال لبت اي دوست گرفتارشدم/ چشم بيمار تو را ديدم و بيمار شدم/ انـدر آن وادي معشوق چـو بيـرق بـزدم/ اين نشان را نــه پي ِ شهرت و رونــق بـزدم/ از همان جا به جهان نغمه ي مطلق بـزدم/ فارغ از خود شدم و کوس ِ اَنالحق بزدم/ همچو منصورخريدار سَر ، دار شدم افتخار است که بنموده به من او نظري/ نـظـرش کـرده بـــه اَعـماق ِ وجــودم

صد هزاران هم چو موسي در کمال / يا که عيسي خوانده در قرآن مثال / هست آنجا طفل ره شيخ خيال / بلکه با خضري رسد کوي وصال / خوان چنين انجيل و تورات از متون / تا بداني حدّ اسما در شئون / يا محمد وصف خود کن آشکار / يا بگويد از تو دل پروردگار / حد ندارد وصف تو اي نور نور / قهر و لطف او کند از تو ظهور / او محمد عاشق و روي خدا / احمد است ايجان

در هر کجاي کره خاکي که در نظر بگيريد ، وقتي لشگرهاي نظامي و جنگي ، نتوانسته اند کاري از پيش ببرند ، لشگر رسانه اي وارد ميدان مي شوند و آن وقت است که چه به وسيله جريان خبري و چه به وسيله توليدات سينمايي ، کارهايي را انجام مي دهند که از هيچ دست ارتشي بر نمي آيد . البته امروزه و در جنگهاي نوين جهاني ، جايگاه اين دو قدرت در شرايطي با هم عوض مي شود . مخصوصاً در منطقه خاورميانه ، اولين اقدامي که قبل از شروع جنگهاي منطقه اي صورت دادند ، نفوذ در فرهنگ هاي ملتهاي منطقه بود . اين رسانه ها به علت برخي برتر

حرکت جنون آميز صهيونيست ها در هتک حرمت فجيعانه بر عليه نور نخست و قطب اوّل امکان ، حضرت محمّد مصطفي پيامبر اعظم صل الله عليه و آله و سلم که بر تمام پيامبران وي و خاندانش حجتند و تصديق نبوت و ولايت ايشان شرط نبوت پيامبران پيشين بوده است ، نشانه ي دور جديد توطئه صهيونيست شکست خورده مي باشد که پرده ي اوّل آن اين فيلم مي باشد . حال چرا صهيونيست ها و هيئت ...

اسم زيباي شما تا به زبان مي آيد/ خاک هر مرده ي آزاده به جان مي آيد/ هرکجا اسم شما برده شود شکي نيست/ روح هز ذره ي عالم هيجان مي آيد/ چيست اين اسم گرانمايه که عالم پر از اوست؟/ عيسوي معجزه اي کز دمتان مي آيد/ اي محمد(ص)، پدر آدم و حوا برخيز!/ دارد از مسجد ما بانگ اذان مي آيد/ دارد از ((اشهد ان...)) که گواه بشر است/ رحمت و مغفرت و خير و امان مي آيد...

دارد غزل به عشق تو آغاز مي شود / مثل گلي که با نفست باز مي شود / مي بارد آسمان غزلپوش بيت هام / هر مصرعي مسافر يک راز مي شود / اسرار عاشقانه ي رندان روزگار / در صحن چشم هاي تو ابراز مي شود / حاجت به عقل و بينه و احتجاج نيست / در آيه هاي زلف تو اعجاز مي شود / پايان راه آتش سوزان دوزخ است / وقتي که از مسير تو اعراض مي شود / وقتي هوا هواي تو باشد فقط بلي / پاسخ به استخاره ي پرواز مي شود / مت محمد است و در اعماق ميم تو / باران و عشق و قافيه آغاز مي شود

چيزي که بيشتر به چشم مي خورد ، روابط آشکار اين دو کشور است . ولي وقتي الهام علي اف مي گويد ؛ روابط آذربايجان با اسرائيل مثل کوه يخي است که 9 دهم آن زير آب است ، بايد بر روي گستردگي اين روابط تا آن حد نيز فکر کرد . البته علي اف در اين دوران بيشتر به فکر حفظ قدرت خود است ، به همين دليل سعي دارد از دوستان يهودي با نفوذ خود کمک بگيرد . دوستاني که نفوذ گسترده اي در اسرائيل ، آمريکا و حتي روسيه دارند .

اخيراً شهرداري تهران در گوشه و کنار شهر بنري از تصوير شهيد همت به همراه جمله اي از وصيت نامه اين سردار شهيد نصب کرده است. يادم افتاد يک دوره اي در دهه 70 چقدر تلاش مي کرديم اين جمله از وصيت نامه شهيد همت را در معرض ديد جوانان قرار دهيم اما تريبوني نداشتيم جز تابلو اعلانات مدرسه و دانشگاه و معدود نمايشگاه هايي که بعضاً با کلي خون دل و حرص و جوش خوردن موفق مي شديم در گوشه و کنار شهر برپا کنيم. ضمن اينکه خدا را شکر مي کنم که جناب شهردار خيلي زود فهميد با پر کردن شهر از بنرهايي با تصاوير مشتي جوان