کي همچين حرفي زده که زنها هم بايد مثل مردها باشن ؟ بخدا قسم گاهي به مقام عالي اي که خدا براي زنها در نظر گرفته حسوديم ميشه مرد ها در هر شرايط و زير نظر هر فرد بي دين وايماني هم که شده بايد تن به کار بدن تا خانواده شون در راحتي بسر ببره اما ...

آيا به راستي آنان ارزشمندتر از پادشاهان بي قيد و نالايق اين مرزو بوم نيستند که در تاريخ از بي کفايتي،خوشگذراني و بعضاً از محاسن آنان ياد شود،اما از بزرگ مرديها،دلاوريها و خدارنگي شهداء نامي به ميان نيايد؟جاي افسوس نمي ماند اگر گذر زمان بر ردّپاي خدايي و خالصانه آنان گردوغبار فراموشي بنشاند؟

من نميدونم درصد درستي اين حرف چقدره، ولي اگه از هرصدنفرشون يک نفر هم توي اون جوامع به چنين چيزايي توجه داشته باشند (که دارند) بايد تاسف خورد به حال خيلي از پدرمادران مسلمان ايراني که اينقدر از دنيا عقبند، و خيلي هاشون مثلا ميرن اوج روشنفکري شون رو به نمايش بذارن، به جاي اينکه برن يادبگيرند و پابه پاي تکنولوژي پيش برن، لطف ميکنن ميگن اينترنت ممنوع! موبايل ممنوع!

زائرين ايراني در عراق با مشکلات عديده اي مواجه هستند که مي توان به مسائلي چون رفتار تبعيض آميز و توهين آميز عراقي ها،چهره نگاري،انگشت نگاري زائرين ايراني در مرزهاي زميني و هوايي عراق و درخواست رشوه،پايين بودن کيفيت هتل هاي عراقي، فقدان خدمات و بهداشت مناسب در آنها، کيفيت پايين غذا ، اتوبوس هاي نامناسب و فاقد کولر، مديران و روحانيون ضعيف، چشم چراني و رفتار بد عوامل هتل هاي عراقي ، تعويض مکرر اتوبوس هاي زائرين، کيفيت پايين حمل و نقل درون شهري در شهرهاي عراق و گشتن ساک ها و گم شدن بار زائرين و ...

چرا برخي شبکه هاي ديگر که توسط ايران توليد ميشود روي سيستم ديجيتال نمي آيد؟ چرا شبکه هاي سالمي که توسط حزب الله لبنان يا بسياري مجموعه هاي ديگر در جهان توليد ميشوند، يا حتي شبکه هاي ورزش و طبيعت و ... بصورت کامل يا گزينش شده پخش نميشوند؟

اشاءالله. همه جا خودش را تحويل گرفته بود، از زيارت گرفته تا سياحت و دانشگاه و اداره و ... رو کرد به خواهرش و گفت: يکي را انتخاب کن، مي‌خواهم براي يکي از دوستانم بفرستم. خواهرش کتابي که دستش بود را گذاشت روي ميز. کنار عکس‌ها نشست. به تک‌تک عکس‌ها نگاه کرد و به لبخند هميشگي برادرش در آنها.

چند وقت پيش داشتم از شبکه iFILM فيلمهاي قديمي رو نگاه مي کردم البته نه خيلي قديمي( مثلاً10 سال پيش) باور کنيد اون تيپ و قيافه ها رو که ميديدم خندم ميگرفت، مانتوهاي اون موقع رو با مانتوهاي تنگ و چاکدار شيک خودمون مقايسه ميکردم، روسري هاي بلندشون رو با شال و روسري هاي اين موقع.

از در وارد شد با آن صداي بم و بلندش گفت دو يك ته. همه متوجه او شدند. قرمزها حرفي براي گفتن نداشتند و فعلا دور دور ما بود. بايد تا جا داشت حالگيري مي‌كرديم. ديدي گفتم مي‌زنه! ولي به هر حال بعد از گذشت ساعاتي توجيهات شكست شروع شد.

من چند روزي است که به خانه خاله ام اينها مي روم که با پسرخاله ام بازي فوتبال و پلي استيشن کنم. در آنجا روزنامه مي باشد. من هر وقت روزنامه را نگاه مي کنم که بخوانم رويش اعداد خيلي بزرگي نوشته است. مثلا يک بار ..

ما خشكي شوره بسته و تو... باران هميشه در ترنم... وقتي كه غم نگفته داني... ديگر چه نياز بر تكلم... تاهست نفس زعمق جانم... يافاطمه اشفعي بخوانم...