در ظهر حادثه همه عالم به خون نشست/دنيا براي عالم و آدم به خون نشست/لب تشنه سر بريده شد از پيکر حسين(ع)/چشم فرات و چشمه ي زمزم به خون نشست/دخت رسول (س) دست عزا چون که زد به سر/شادي به غم نشسته و ماتم به خون نشست/از آن سه شعبه اي که گلو را نشان گرفت.

از هر طرفي به داستان ابراز نظرها و شايعه پراکني هاي سلبريتي هاي کم سواد و گاها بي سواد نگاه کني، رد پايي از جرم چه عليه نظام چه عليه شريعت و چه عليه انسانيت را مي بيني.. جايي که با نوشتن سخنان ائمه اطهار و بزرگان دين به نام خارجي ها به دنبال بزرگ کردن چهره غيرمسلمانان هستند

تاريخ بشريت نظير چنين فداکاري را به خود نديده است هنوز اسراي کربلا به شام نرسيده بودند که علم خونخواهي امام حسين (ع) برافراشته شد و نهضت عظيمي عليه يزيد شروع شد، مظلوميت امام حسين بر همگان ثابت شد و پرده از روي نيات پليد و جنايت کارانه يزيد و خاندان بني اميه برداشته شد،ست.

جان کري چه مسئوليتي دارد که با وزير خارجه ايران مذاکره مي‌نمايد؟! اين را بايد نمايندگان مجلس و نهادي امنيتي پاسخ دهند!، زيرا مذاکره ظريف با وزير خارجه سابق آمريکا، اين پيام را براي ترامپ ارسال مي کند، که ليبرالهاي نفوذي در دولت اعتدال، همچنان به کدخدايي آمريکا اعتماد دارند.

حي علي العزا که زمان محرم است/ هنگام اشک و ناله و اندوه و ماتم است/ در خاک و خون فتاده حسين ابن مرتضي(ع)/ گر واژگون شود همه عالم ز غم کم است/ قد قامت العزا شد و هنگام گريه شد/ هر دو جهان اسير غم و دام گريه شد/ اسلام دين شادي و عيش و سرور بود/ از ظهر حادثه همه اسلام گريه شد.

تا بود نقش گنه در نامه ي اعمال من/ديده ام بايد بگريد بر چنين احوال من/ناگرانم از ثوابي که بدست آورده ام/واي اگر ريزد ثوابم از کف غربال من/رنگ شب درنزد اين اعمال من باشد سپيد/في المثل مرغ هوا گريه کند بر حال من/از مکافات عمل غافل شدم بي واهمه/آتشي افکنده بر جان و تنم آمال من/اشرف مخلوقم اما بل اضل شايد منم/آيتي روشن ز قرآن باشد استدلال من

دست پيغمبر(ص) به دست اهل بيت خويش بود/ قلب نجران مسيحي هم پر از تشويش بود/ حق و باطل رو به روي يكدگر صف بسته بود/ لعنت حق باد بر هر كس كه او بد كيش بود/ يك طرف اهل كسا بودند ثم نبتهل/ يك طرف قوم دغا بودند ثم نبتهل/ قوم باطل پاي تا سر غرق رعب و وحشتند/ مومنان غرق رضا بودند ثم نبتهل.

آقاي روحاني بايد بداند الان ديگر فرار از علت و انکار تدبير وجود ندارد، ايشان تدبير خودش را شاخص دولت و نماد رفاه اقتصادي مردم ايران قرار داد و امروز ثابت شد تدبيري که خدا به ليبرال ها داده از انتقاد سازنده انقلابي ها بهتر و کاراتر نيست چرا که اين تدبير فاسد و پر از رانت و اختلاس مثل سلول هاي سرطاني همه پيکره نظام مديريتي کشور را فرا گرفته است.

دريا به غدير آمد برخيز و ره غم زن/ سرمست و غزلخوان شو دستي دوسه برهم زن/ گر ريخته بر جانت غم آتش نمرودي/ بر شعله ي جان آبي از رطل دمادم زن/ در ملک ولا آنک بر پاست علم بشتاب/ بر سرو روان خود زان سلسله پرچم زن/ با اهل دلي بنشين در جمع خداجويان/ بيتي دوسه انشا کن وز مدح علي دم زن/ در دامگه عنصر گر مانده ز رفتاري.

هر آن کو شيعه ي آل علي بود/ به هر عهدي نيازش بر ولي بود/ اطاعت هر که از امر خدا کرد/ نبي را نيز بر خود مقتدا کرد/ پس از آن از اولي الامرش اطاعت/ مسلّم هست و واجب همچو طاعت/ به اسلامي که آيين رشاد است/ اطاعت از ولي زادالمعاد است/ «ولي» از بعد خاتم، حيدر آمد/ اولي الامر اين و آن پيغمبر آمد.